شاید برای بعضی ها سوال شود که چرا در شناسنامه ها پسوند محلی که نیاکان ما درآنجا متولد شده اندنوشته می شود حتی اگر کسی که در یک شهر دیگری متولد شود باز پسوند پدر در شناسنامه ثبت می شود مگر اینکه خود شخص بعد از رسیدن به سن قانونی آن را حذف نماید. اگر چه بنا به دلایلی می توان پسوند را عوض کرد حتی اسم و فامیلی را تغییر داد. مانند: اسامی زمان جاهلیت که به خاطر زشت بودن برخی ازاسمهاپیامبر( ص) اسامی جاهلی را عوض می کردند. اما انکار کردن اصل و نسب از نظر اسلام شدیدا مورد مذمت قرار گرفته است تا جایی که می گوینده: کسی اصل و نسب خود را انکار نمی کند مگر حرامزاده.
حقیقتا انسان در هر کجای دنیا متولد شود لزوما" متعلق به آن جانمی باشد بلکه متعلق به منطقه ی نیاکان خود است مانند سیب لبنانی هرچند در ایران غرس شود باز هم به آن میگویند سیب لبنانی نه سیب ایرانی. و همچنین شهدای دیولقی که درتهران واردبیل وحتی درشهرهای دیگر کشورعزیزمان به دنیا آمده اند. اما جزء شهدای دیولق محسوب میشوند.
مانند شهید خسروصبوری که درهرسین کرمانشاه بدنیا آمده بودنداماجزء شهدای دیولق محسوب میشوند.
پس اگر فرزند ما در آمریکا هم به دنیا بیاید اگر چه از نظر قانون آمریکا آمریکایی محسوب شود اما در اصل ایرانی می باشد و به هیچ عنوان نمی تواند اصل و نسب خود را انکار کند.
هر کرا مهر وطن در دل نباشد کافر است معنی حب‌الوطن، فرمودهٔ پیغمبر است
گرچه افتخارکردن به اصل ونسب وتعصب بی جا ازنظر دین اسلام خوب نیست. اماانسان باید سنتهاوخصائص خوب نیاکانش را حفظ کند وسنتهای بد را اصلاح نماید. چون قرآن کسی راکه ازسنتهای جاهلی نیاکان خود پیروی کندنه تنها خوب نمیداند بلکه شدیدا" آن را مذمت میکند مانند: اعراب جاهلی که در مورد موسیقی و شراب وابتذال- تقلیدکورکورانه وجنگ ودعوا ازگذشتگان خودپیروی میکردند.
که البته درجاهلیت مدرن امروزی هم این نشانه ها دیده می شود. (بهروزصبوری 1395)
الهم کن لولیک الفرج
الهم کن لولیک الفرج
الهم کن لولیک الفرج
الهم کن لولیک الفرج
