شاعری که هرگز مدرسه نرفت به گزارش ایرنا، علی اقبال شاعر 41 ساله اردبیلی با این که حتی یک روز هم به مدرسه نرفته، اما کتاب شعری از وی به چاپ رسیده و کتاب دیگرش در حال تالیف است. علی اقبال در سال 1350 در روستای دیولق از توابع شهرستان اردبیل متولد شد. وی که دارای چهار برادر و چهار خواهر است، از پنج سالگی عاشق خواندن و نوشتن بوده اما به دلیل از دست دادن مادر در دوران خردسالی و عدم تمکن مالی پدرش که از طریق کشاورزی امرار معاش می کرد، از حضور در مدرسه بازماند و در کنار پدر مشغول به کار شد. وی با پشتکار، استعداد ذاتی در یادگیری و علاقه ای که به شعر و شاعری داشت، در سن 9 سالگی خواندن بعضی کلمات را آغاز کرد و در سال 1383 نیز اولین ابیات خود را سرود. علی اقبال با این که حتی یک روز هم به مدرسه نرفته متون فارسی و آذری را می خواند و تا حدودی با حروف انگلیسی نیز آشنایی دارد. وی در کنار کشاورزی به سرودن شعر همت گماشت و اولین مجموعه اشعارش را با عنوان «ساوالانین ساری بولاغی» (چشمه زرد سبلان) به زبان آذری در سال 1389 به چاپ رساند. وی در حال تکمیل مجموعه دوم خود با عنوان «قاران قوش نغمه لری» (نغمه های پرستو) است. وی مطالعاتی در زمینه شعر به زبان فارسی و ترکی داشته و با بعضی از صنایع ادبی نیز آشنایی دارد و در سرودن شعر از شهریار الهام گرفته و «حیدربابا»ی شهریار را بیش از همه می پسندد. علی اقبال وزن ابیات را از طریق شمارش با انگشتان دست حفظ می کند اما با این حال اشعارش به نوعی روان، بی تملق و خودمانی می نماید و در عین گیرایی خالی از هرگونه کلمات پرطمطراق است. وی در مورد هدف خود از سرودن این اشعار گفت: کسانی در جامعه هستند که سواد ندارند و از داشتن نعمت خواندن و نوشتن محروم هستند اما نباید ناامید شوند بلکه با اتکا به خدا و سخت کوشی اهداف خود را دنبال کنند و این نکته را بدانند که کاری نشد ندارد.
