قابل توجه کسانی که به‌خاطر مال، مقام، یا تحصیلات ظاهری همچون دکترا، از خویشاوندان خود دوری می‌گزینند: میان درک و مدرک تنها یک «میم» فاصله است؛ مدرک را می‌توان با اندکی تلاش و پیگیری در این دنیای فانی به دست آورد، اما درک و بینش حقیقی سرمایه‌ای آسمانی و موهبتی الهی است که دل‌های پاک و فروتن را نصیب می‌شود. انسانِ مادی‌گرا نگاهش به زمین است، مانند حیوان، که تنها به خوراک و مقام و غریزه می‌نگرد؛ اما انسانِ اهل معنا نگاهش به آسمان است، آن هم نه آسمان مادی، بلکه آسمان ایمان، معرفت، و نور هدایت. فاصله‌ی انسان و حیوان از زمین تا آسمان است، و این فاصله را عقلِ ایمانی و قلبِ بیدار می‌سازد. در جامعه‌ی امروز، بسیاری مدرک دارند ولی از درک محروم‌اند، و برخی نیز از مدرک بی‌بهره‌اند اما درکی ژرف و ایمانی دارند. این تفاوت، همان تفاوت میان اهل ایمان و اهل دنیا‌ست. یکی از شاخص‌ترین نشانه‌های ایمان، صله‌ی رحم است. خداوند در قرآن کریم فرموده است: > "وَالَّذِینَ یَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ..." (سوره رعد، آیه ۲۱) و کسانی که پیوندهایی را که خداوند به برقراری آن‌ها فرمان داده است، برقرار می‌دارند... و در حدیثی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آمده است: > «مَن سَرَّهُ أن یُبسط له فی رزقه، و أن یُنسَأ له فی أثره، فلیصل رحمه» کسی که دوست دارد روزی‌اش زیاد شود و عمرش طولانی گردد، پس با خویشاوندان خود پیوند برقرار کند. (صحیح بخاری، ج ۸، ص ۵۴۴) در جامعه‌ای که صله‌ رحم کمرنگ شود، افسردگی، فحشا، و فروپاشی اخلاقی، همچون آفتی آن را در بر می‌گیرد. بسیاری از جرم‌ها، خودکشی‌ها، تنهایی‌ها و بحران‌های روحی، نتیجه‌ی بریدن از خانواده و قطع پیوندهای فامیلی است. اگر صاحبان قدرت و ثروت، که نمای ساختمان جامعه‌اند، به‌جای فخرفروشی بر دیگران، با فروتنی به خویشاوندان و نیازمندان توجه کنند، چنین جامعه‌ای از پایه مستحکم خواهد ماند و شیاطین توان نفوذ در آن را نخواهند یافت. و این را هم به یاد داشته باشیم: > نردبان این جهان، ما و منی‌ست عاقبت این نردبان، افتادنی‌ست لاجرم آن‌کس که بالاتر نشست استخوانش سخت‌تر خواهد شکست از نگاه اهل‌بیت علیهم‌السلام، گناه قطع رحم چنان عظیم است که یکی از معصومین علیهم‌السلام فرزند خود را از همنشینی با قاطع‌رحم نهی فرمود و فرمود: > «إیّاک و مصاحبة القاطع لرحمه، فإنّی وجدته ملعونًا فی ثلاثة مواضع من کتاب اللّه عزّوجلّ» از همنشینی با قاطع رحم بپرهیز؛ زیرا او را در سه جای قرآن، ملعون یافتم. (نهج‌البلاغه، حکمت 38) باشد که در شب میلاد کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی علیه‌السلام، دل‌هایمان را با نور مهر و عطوفت خویشاوندی روشن کنیم و در این ماه ضیافت، گره‌ای از دل یکدیگر بگشاییم. التماس دعا / بهروز صبوری شب میلاد امام حسن (علیه‌السلام) – خردادماه ۱۳۹۶ – ضیافت افطاری